استراتژی پاسخ به ریسکها برای ریسکهای مثبت یا فرصتها (Risk Response Strategies for Positive Risks or Opportunities). استراتژی های پاسخ به ریسکهای مثبت، متفاوت از استراتژی برای ریسکهای منفی می باشد. چراکه هر دو طبیعت و ماهیت متفاوت دارند.ریسکهای منفی تاثیر منفی بر روی اهداف پروژه دارند، پس استراتژی برخورد با آنها بدین صورت است که تاثیر منفی آنها را بر روی پروژه کم کند.در حالی که ریسکهای مثبت تاثیر مثبت بر روی اهداف پروژه دارند و استراتژی برخورد با آنها بدین صورت است که شانس و احتمال وقوع آنها را بیشتر نماییم.
بر اساس استاندارد PMBOK ، از روشهای ذیل برای پاسخ به ریسکهای مثبت استفاده می شود، در بعضی موارد می توان از این استراتژی ها برای پاسخ به ریسکهای منفی نیز استفاده کرد.
* بهبود (Enhance) : در این استراتژی پاسخ به ریسک، شما سعی می کنید که شانس اتفاق افتادن ریسک را بیشتر کنید چراکه به دنبال مزایای آن ریسک مثبت هستید.برای مثال : پروژه شما سه ماه دیگر تکمیل خواهد شد، با این حال اگر شما طوری مدیریت کنید که پروژه شما طی یک ماه و نیم تمام شود. شما می توانید یک پروژه جدید را بگیرید .این در واقع یک فرصت برای شما است.بنابراین شما سعی می کنید با فشرده سازی زمان و همزمانی کارها (Fast Tracking) کاری کنید که پروژه جلو تر از زمان پیش بینی شده تمام شود و بتوانید به پروژه بعدی برسید.در مثال بیان شده، شما از استراتژی پاسخ به ریسک بهبود (Enhance) استفاده کردید چراکه شما تنها تلاشتان برای تحقق فرصت بود. شما می توانید بگویید که استراتژی بهبود (Enhance) مخالف تعدیل (Mitigate) می باشد.
* بهره برداری (Exploit) : در این استراتژی پاسخ به ریسک،شما از تحقق این فرصت مطمئن هستید.پس سعی برای تحقق آن نمی کنید و بیشتر تلاش می کنید که مشکلی برای عدم تحقق آن پیش نیاید.برای مثال : بر اساس مثال بالا پیش می رویم.شما فرصتی دارید که اگر پروژه را زودتر تکمیل نمایید، بتوانید پروژه بعدی را بدست آورید.حال در نظر بگیرید که شما مطمئن هستید که این فرصت محقق می شود.بنابراین شما با استفاده از تکنیک کار همزمانی (Fast Tracking) و یا افرایش منابع (Crashing) و یا سایر روشها و تکنیکها، احتمال وقوع آن را بیشتر می کنید و یا به عبارت دیگر از این تکنیکها برای کمک در تکمیل سریعتر پروژه استفاده می کنید.این روش از پاسخ به ریسک بهره برداری (Exploit) مخالف روش اجتناب (Avoid) می باشد.
* پذیرش (Accept) : در این استراتژی پاسخ به ریسک،از این استراتژی می تواند هم برای پاسخ به ریسکهای منفی و هم پاسخ به ریسکهای مثبت استفاده نمایید.در این روش شما هیچ اقدامی برای مدیریت ریسک نمی کنید و در واقع شما آن ریسک را می پذیرید.شما می توانید ریسک را هم بصورت فعالانه (actively ) و منفعلانه (passively ) تصدیق و تایید نمایید. در روش تایید فعالانه، شما می باید ذخیره احتیاطی (contingency reserve) جداگانه ای برای مدیریت ریسک در صورت وقوع آن داشته باشید و در روش منفعلانه، شما کاری انجام نمی دهید به غیر از توجه به پایین نگه داشتن ریسک.
* اشتراک گذاری (Share) : در این استراتژی پاسخ به ریسک،شما معمولا زمانی از این استراتژی برای پاسخ به ریسک استفاده می کنید که خودتان ظرفیت لازم برای تحقق آن فرصت را نداشته باشید.در این مورد ممکن است شما از شرکتها و یا تیم های دیگر بخواهید که با شما برای تحقق آن فرصت، همکاری نمایند.برای مثال : فرض کنید که در تیم پروژه شما و یا در شرکت شما ظرفیت لازم مربوط به امور قراردادها و یا حقوقی برای تنظیم قراراد با کارفرما را نداشته باشید، لذا شما می توانید از تیمهای دیگر و یا شرکت های دیگر بخواهید که شما را در این موضوع کمک نماید و به عبارت دیگر با شما همکاری نمایند. این نوع از پاسخ به ریسک اشتراک گذاری (Share) مخالف انتقال (Transfer) می باشد